İNANDINIZ MI?

Geliyorum bekle...
Yapalım...
Gidelim...
Benimlesin...
Arayacağım...
Döneceğim...
Hallederiz...
Sıkıntı yok...
Size verilen sözler, beklentiler ne çok değil mi?
Belkide çoğu boş çıktı.
Beklediniz ümit ettiniz kırıldınız ağladınız ama yolunuza devam ettiniz.
İşte bunun adı hayat
ders almalara doyamadığımız her seferinde ümit edip kandığımız sonra da Allaha sığındığımız.
Her inandığımız ama olmayan olayların bir sebebi var aslında bu olaylara karşı duruşumuz bize daha çok değer katıyor. Sabrı öğreniyoruz, sonundada tevekkülü.
Söylemesi kolay ama yaşarken sıkıntı..
Haketmediğimizi düşünsekte başımıza gelen olaylar..
Peki kendinize soruyor musunuz ben ne sözler verdim diye. Bir an düşünüp vermedim diyebilirsiniz biraz daha düşünüp olabilir mi acaba diyebilirsiniz. Çözümü var mı verdiğimiz, kandığımız sözlerin?
Bence yok
aşık beklemeyi
anne özlemeyi
arkadaş sevgiyi
komşu dertleşmeyi
insan, insan olmayı bırakmadığı müddetçe bu sözler bitmez
Bazen ağlar bazen güleriz
Dört mevsim gibi
Hayat işte
Önemli olan affedebilmek
Affedebilirsek yükden kurtuluruz. Edemesek de sırtımızda onu taşırız.
Tercih sizin ya bekleyin olacak diye yada beklemeyip hayata devam edin.
Bilemezsiniz hangi kapılar açacak Rabbim
Belki o kapı bugün açılır. :)