YOLCULUK NEREYE...

Her insan gibi bende kendimi sorgularım belki de çok sorgularım demem gerekiyor.
Yolculuğun nereye olduğunu hepimiz biliyoruz lakin bazen doğru yolda iken bazen de yanlış yola sapıyoruz. Sonra tekrar kendimize gelip doğru yolda devam ediyoruz. Ben bugün bu yoldan değil de işe giderken kullandığım otobüs yolundan ve yolculardan bahsetmek istiyorum.
Sizlerde bir yere giderken insanları inceler misiniz?
Peki otobüs arkadaşlıklarınız olur mu?
Okula giden çocuklara bakıp çantayı annesi taşıyor der misiniz?
Kolay kolay arkadaş edinemem ama sabah işime giderken otobüs arkadaşları edindim.
Bir hanımefendinin  otobüs şöförüne günaydın demesi beni çok etkiledi ve yazımda bahsettim. Zamanla Günay abla ile tanıştım ve sohbete başladık. Tesadüf bu ya diğer yolcu arkadaşımın ismide Günay. Günay abla ve Günay'ın arasında kalıp dilek tutmak hep aklımda ama birbirimizi gördüğümüz anda sohbete başlayınca dilek tutmayı unutuyorum.
İkiside kendini yetiştirmiş bilinçli insanlar.
Otobüs çok dolu olunca inecek kişileri takip edip birbirimizi oturtmak için çaba gösteriyoruz. Bazende Günay abla ilerleyin gençler bekleyenlere yazık diyerek bize tercüman oluyor. Yolculuk kısa da olsa sorunlara çare üretip, siyaset ile ilgili konuşup, gençlerden kadınlardan bahsediyoruz. Belki de ortak noktamız üretmek ve çalışkan olmak.
Sizlerinde tesadüfen tanıştığınız arkadaşlarınız dostlarınız vardır mutlaka. Bazen uzun yıllardır süren arkadaşlıklar hiç uğruna biterken bazende tesadüfen arkadaş olduğunuz kişiler dostlarınız olur.
Her insanın mutlaka yıllardır tanıdığı dostları vardır. Belkide yıllardır görüşemediğiniz dostlarınız ile karşılaştığınızda yine aynı şekilde yola devam ediyorsunuzdur.
Benimde dostlarım kardeşlerim bacılarım var.
Yazıyı okurken eski dostlukları hatırlayanlar, benimde arkadaşım vardı ama arkamdan vurdu diyenler bu cümleleri kurmayan var mıdır acaba
yaşanan her olay bize güç verir hayatımıza anlam katar bizim bilmediğimiz Rabbimizin bildiği gerçekler vardır.
Bize düşen hatalarımızdan ders çıkartıp yola devam etmektir. Kısa bir süre önce annem rahatsızlandı ve ben onlarca insanın ne kadar zor nefes aldığına şahit oldum. Biliyoruz ama unutuyoruz. Nefesi verip alamamakta var o yüzden bu hayattaki yolculuğumuz da yolcular da çok önemli.
Bazen yük oluruz birbirimize bazen hamal oluruz.
Gönülden konuşanlarla yolculuk yapmanız dileğiyle...