BİR MASAL ÜLKESİ

BİR MASAL ÜLKESİ

Bir ülke düşünün; ailesi çocukları için ekmek, süt alacak para bulamıyor.

Bir ülke düşünün; doğacak çocuklar bile borçlu.  

Bir ülke düşünün; anneler çocuklarını yedirmek, giydirmek, okutmak için uğraşıyor, torpil olmadan işe alınmıyor.  

Bir ülke düşünün; ailede huzur kalmamış, kavga, ayrılık, ölüm almış başını gidiyor.  

Bir ülke düşünün; insanlar fikirlerini söylemekten çekiniyor.  

Bir ülke düşünün; hırsızlık, rüşvet meşru sayılsın.  

Bir ülke düşünün; zina suç olmaktan çıkarılsın, ahlaksızlık had safhada, aile hayatı bitmiş.  

Bir ülke düşünün; suç oranı çok artmış.

Bir ülke düşünün; ahlak bitmiş, hukuk iflas etmiş, adalet hiçten yok.  

Bir ülke düşünün; zengin sefa içinde, fakir perişan.  

Bir ülke düşünün; aptallar her yerde, aydınlar itilip kakılıyor.  

Bir ülke düşünün; devleti ele geçiren diğerlerine sövüp sayıyor.  

Bir ülke düşünün; insanlar ülkesinden kaçıyor.   

Bir ülke düşünün; halk sefalet içinde, siyasetçi köprü/yollarla övünüyor.  

Bir ülke düşünün; halk gelecekten ümitsiz, karamsar, endişeli.  

Bir ülke düşünün; insanlar hastahaneye gidemiyor.  

Bir ülke düşünün; her şey çok pahalı, her gün zam geliyor.  

Bir ülke düşünün; çiftçi tarlasını ekemiyor, arıcı balını satamıyor, hayvan besleyen yem alacak para bulamıyor.  

Bir ülke düşünün; ev kiraları çalışanın aldığı aylıktan daha fazla.  

Bir ülke düşünün; millet seçilmişlerden korkuyor, derdini kimseye anlatamıyor.  

Bir ülke düşünün; insanlar kendi ülkelerinde evine gitmek için yola/köprüye geçiş parası ödüyor; geçmeyen de ödüyor.  

Bir ülke düşünün; devletin resmi kurumu doğruları söyleyemiyor yalan sonuçlar açıklıyor.  

Bir ülke düşünün; gazeteler, televizyonlar ülkenin halini yazamıyor “yandaş” diye anılıyor.  

Bir ülke düşünün; liderler halka yalan söylüyor, iftira ediyor, tehdit ediyor.   

Bir ülke düşünün; seçilmişler halka saygı duymuyor, “dili” çirkin kullanıyor, sövüyor/küfrediyor/hakaret ediyor.  

Bir ülke düşünün; insanlar birbirlerine güvenmiyor, sade kendi çıkarlarını düşünüyor.  

Bir ülke düşünün; yazarlar ölmeden kitapları bulunamasın. Aydının, yazarın, şairin, sanatçının değeri hiç olmasın.  

Bir ülke düşünün; yaptığı zulümlerle övünen bir yöneticisi olsun.  

İnsanlar suskun, işsiz, korkak; istersen bu ülkeyi masal ülkesi say...  

Elbet söylenecek daha çok söz var!.. 
***

“Bir ülke düşünün; her şey düzgün gidiyor, insanlar işinde gücünde, kimse kimseye muhtaç değil, huzurlu yaşıyorlar!” desem?..

Mahir ADIBEŞ