KADINLAR
Anamız, bacımız, eşimiz, nişanlımız, yarenimiz olan kadınlarımız… Evin tüm manevi yükü omuzlarında olur. Narindirler, zarafet sembolüdürler. Canlı bir çiçek abidesidirler. Soldurmayalım çiçeklerimizi; hep canlı ve diri kalsınlar. Onlar, bu dünyanın mucizeleridir. Mucizelere inanın. Eğer sizin de böyle bir mucizeniz varsa şanslısınız demektir.
Kadınlar güçlüdür ama yine de korunmaya layık varlıklardır. Bir kadını koruyup kollamak, en büyük onurdur. Eğer kadınlarınızı severseniz, onlar da sizi sever. Zaten bir kadın, bir erkek onun arkasında dimdik durursa güçlüdür. Kadın tek başına da güçlüdür, ama onun görünmez kanatlarını kırmayın. Sahip çıkın onlara, sevin onları.
Umudun adıdır kadın. Kadınlar Günü senede bir kez değil, her gündür. İncitmeyelim, üzmeyelim onları. Kadına verilen her değer, ona takılan bir taç gibidir. Her değer, kadınların ödülüdür.
Sevmek ve sevilmek için yaratılmadı mı insanoğlu? Sahi, neydi sevginin ardında gizlenen o masum gerçek? Gizli olması mı, yoksa sözlerle belli edilmesi mi? Sevgi, inanmaktı; körü körüne bağlanmaktı. Ama öyle bir devirdeyiz ki sevmeye bile korkar olmuşuz. Yeter ki tanıyın, tanışın. Bir bakış, bir gülüş bile insanın kimliğini ortaya döker.
Kadınlar, erkeklerin emanetidir. Herkes emanetine sahip çıksın.
Özlem Gürbüz
