ANDIMIZI KİM ANDI

Baklavayı severim. Ama hergün hergün de yemem.
Sarmaya da herkes gibi bayılırım. Ama öyle sabah akşam da aramam.
Arada sigara da tüttürürüm. Özellikle arkadaşlarla. Ama müptelası da değilim.
Türküm, atalarımın yaptığı güzel işleri, güzel eserleri severim. İçlerinde hayran olduğum, yoluna baş koyacağım kahramanlarım var…
Ülkemi, vatanımı, insanlarımı da severim. İnsanlarımızın genelinin çok iyi, çok mütevazı, bilge kişiler olduğunu da biliyorum. 
Ama sabah akşam Türküm, Türküm, Türküm diye de bağırmam. 
Türklüğü sevmem bu ülkeye hizmet eden, bu vatanı çok seven milyonlarca Kürt’ü, Arabı, Çerkezi, Hıristiyanı inkar etmemi de gerektirmez. 
Hatta beraber yediğimiz içtiğimiz, dost olduğumuz, sevgili, karı koca olduğumuz, bu ülkeyi bizler kadar seven insanları kırmamak, onların gözüne gözüne parmağımı sokmamak için hassas da davranırım.
Öte tarafta esrar satan, kadın satan, ihalelerde dolaplar çeviren, kendi kasasından başka bir şey düşünmeyen bazı adamlar ellerinde bayraklar ve Türklük nutuklarıyla işledikleri haltları örtmeye, gözden kaçırmaya çalışırlar.  
Bir aralar askeriyelerin önünde, “Vatanını en çok seven, vatanına en çok hizmet edendir.” yazılmıştı.
Nice zamandır vatanseverlik ellerinde bayraklarla meydanlarda fotoğraf çekilip sosyal medyada paylaşmakla eşitlendi. 
Herkes milletini, vatanını sever. Türkü, Kürdü, Arabı…
Ama milletini sevmek, başka milletleri inkar etmeyi netice verirse o insanları rencide ederiz.
Halbuki bu vatanı Türk, Kürt, Arap, Çerkez vs. hep beraber kurtarıp, hep beraber kurduk.
Bu vatan, bu topraklar hepimizin.
Bu vatanda, bu topraklarda hep beraber, huzur ve kardeşlik içinde yaşamanın yolu sabahın serinliğinde daha uyanamamış çocuklara, (ki bunların yaklaşık yüzde otuzu Türk değil) Türküm diye bağırtmak değil.
Ülkeyi, vatanı, milleti sevmek çığırtkanlık yapmakla, çocuklarımızın kafalarını boş sloganlarla doldurmakla olmaz.
Milyonlarca gencimizi internetin pençesinden kurtarıp kitaplara, okumaya, bilgeliğe, hür düşünceye, entelektüel bakış açılarına ulaştırabiliyor musunuz?
Ülkesi ve milleti için çalışmanın zevkini tattırabiliyor musunuz?
Baklavaya belki ayda bir ihtiyaç duyarım.
Sarmayı da haftalarca yemesem de olur.
Ama havaya, suya her an, her gün ihtiyacım var.
Biraz sloganlarla yaşamayı bıraksak. 
Hele andımızı anmayanları sen Türk değil misin, Türklüğü sevmiyor musun gibi basit, ilkel ifadelerle suçlamasak. 
Bu ülkeyi esrar satarak çocuklarımızı zehirleyen, sözde milliyetçi mafya babalarından daha çok seven Türkler, Kürtler, Araplar, Çerkezler vd olduğunu bilsek.