Kahramanım Otobüsçü Emmi Dayı
Kahraman deyince çoğumuzun aklına filmlerden fırlamış hayali karakterler geliyor: Batman, Örümcek Adam, Rambo… Evet, onlar sahnede güçlü, cesur ve yenilmezdir ama unutmamak gerekir ki hepsi bir senaryonun ürünüdür. Gerçek hayatın kahramanları ise bambaşkadır; kamera ışıkları altında değil, gündelik hayatın içinde doğarlar. İşte benim kahramanım da onlardan biri: Otobüsçü Emmi, yani Ali Osman Benli.
Kimdir Emmi Dayı?
1950 yılında, Haymana’nın Şerefligökgözü köyünde dünyaya geldi. Kara Ali ile Hacer’in evladıydı. Çocukluğunu toprak damlı evlerde, köy çeşmesinin başında, harman yerinde, buğday tarlasında geçirdi. Ama kaderi direksiyon başına geçtiği gün çizildi. Direksiyon, onun hem ekmek kapısı hem de hayat yolculuğunun simgesi oldu. O dönemlerin en prestijli işiydi otobüs kaptanı olmak. Emmi namını yeğenlerinin ona amca anlamına gelen emmi diye hitap etmesinden aldı, Emmi (amca) değişini gerçek isim olarak algılayan Haymanalılar saygı olarak Emminin yanına dayıyı da ekleyerek Emmi Dayı diye hitap ettiler.
Otobüsçü Emmi’nin Kahramanlığı.
Onun kahramanlığı bir silahın ucunda ya da süslü bir maskede değil, direksiyon başındaki sabrında, insanlara olan sevgisinde gizliydi. Her gün köyden kasabaya yol aldı. Kimi zaman hasta bir çocuğu şehre yetiştirdi, kimi zaman düğüne giden gelin alayını otobüsüne doldurdu. Defalarca hasta taşıdı. Sabaha karşı gelen bir “Yetiş Emmi Dayı!” sesine kulak tıkamadı. Gecenin ayazında, yollar çamur içindeyken bile kontağı çevirdi ve köyün umudunu şehirdeki hastanelere yetiştirdi. Parası olmayan garibanları, ücretsiz otobüsüyle taşıdı.
Onun otobüsü sadece bir ulaşım aracı değildi. O otobüste her sabah işe giden memur, okula koşan öğrenci, şehre kavuşan köylü, düğüne giden delikanlı vardı. O otobüs, Haymana’nın yollarında sadece insan değil, hayat taşıdı, anıları birbiri ardına taşıdı ve biriktirdi.
Bu anıları eğer tek tek anlatsak, Emmi Dayı’nın yaptığı yolculuklar başlı başına bir roman olurdu. Karda mahsur kalışları, otobüs bozulduğunda yolcularıyla birlikte itişi, yolda bulduğu bir garibana kucak açışı… Her seferinde ayrı bir hikâye, ayrı bir macera vardı. Yolun her virajında bir anı, her mola yerinde bir hatıra bıraktı.
Bugün filmlerde gördüğümüz kahramanlar unutulabilir. Ama Şerefligökgözü’nün, Haymana’nın insanı Otobüsçü Emmi unutulmaz. Çünkü o, maskesiz yaşadı, maskesiz kahramanlık yaptı. Onu sevmek için sahne ışıklarına gerek yoktu, direksiyon başında, yolun tozunda, insanın kalbinde yer etti. Emmi Dayı, Boğa Ömer, Ciğersiz İbrahim, Şakir, Kara Murat, Zeki Sakarya, Hızır Ağa ve ismini saymakla bitiremeyeceğim diğer kahramanlar.
Benim kahramanım işte bu yüzden Ali Osman Benli, nam-ı diğer Emmi Dayı’dır. Bu adam benim babam. Allah’a ısmarladık hoşça kalın.
Aydın Benli
Yorumlar
Kalan Karakter: